Bireysel hiçbir derdi yoktu… Ulusal sorunları ise kafasında çoktan halletmişti; artık uluslararası sorunları çözmenin vaktiydi… Gazze’yi sahiplenen çoktu ama ya diğerlerinin hali? Gözden kaçan sorunları ve yapılması gerekenleri sıraladı bir çırpıda:

Arap Yarımadası’ndaki ABD vesayetine son vermek…

Afganistan’daki ABD işgalini bitirmek…

Guantanamo’daki ABD işkencesini engellemek…

ABD’nin katlettiği 1,5 milyon Iraklının hesabını sormak…

Küba’ya 40 yıldır uygulanan ABD ambargosunu delmek…

Önceliği, Küba ambargosuydu… Ulaşım desteği isteyecekti ancak İstanbul Belediyesi’nin elinde okyanus aşmaya elverişli vapur bulunmuyordu… Belki de belediyenin haşerat ilaçlama uçaklarını kullanmalı, paraşütle Amerikan malı ilaç atmalıydı Küba’ya… Veya Ankara’daki Küba Büyükelçiliği’nin bahçesine… İkinci seçeneğe karar verdi çünkü uçakların menzili belliydi…

ABD’nin en stratejik ortağıyla en nükleer karakolunun birbiriyle kapışması anlaşılır gibi değildi… Gazze de dahil her taşın altından Amerika’nın çıkması kafasını iyice karıştırıyordu… Karşıt aktivistler birbirlerine kin kusarken, ABD’yi hiç suçlamıyorlardı ne gariptir ki… Amerikan tarihinin İkinci Amerikan İç Savaşı başlamıştı da, onlar mı habersizdi yoksa? Belediyelerin verdiği lojistik destekle kışkırtılan bir savaşta belediye zabıtaları mı savaştırılacaktı?

Ali Sefünç

Bir önceki yazı

Yorumlar:

Demedim mi Ah!..demedim mi gönül sana söylemedim mi?...Bu güzel yazilara ve resimlere doyum olmuyor demedim mi?....:):) Bireysel hic bir derdi olmamak..Aman allahim kulaga ne hos geliyor...üstüne üstlük.Ulusal sorunlarida cözmüs olmak ...:)Sonra insanlarin akillari üstlerine vazife olmayan baska seylere maydonoz olmaya calisiyor galiba .. ellerinize , ruhunuza saglik..Cok tesekkürler SEYMA

08 Haziran 2010

 

 

Namık dedi ki...

Çok esaslı noktaya değinmişsiniz Ali Bey.

 

09 Haziran 2010

Fatih dedi ki...

DÜZENLEMİŞ OLDUĞUNUZ KÜBA GEZİSİNE RECEP BEYİN OĞLUNUN GEMİSİ İLE
GİDECEKSENİZ,BEN DE KATILMAK İSTİYORUM.BAŞVURULAR ACABA BEYAZ
MASA ARACILIĞI İLE Mİ YAPILACAK?

21 Haziran 2010